[Column] LS Blote buiken en witte sokken
Carolus
30 juni 2021
Het is volop zomer en we mogen er gelukkig weer volop van genieten. Van volle terrassen, van een zonovergoten vakantie aan verre costa's en vele feestjes in het verschiet. Natuurlijk passen we onze kleding daarop aan; T-shirtjes, zomerjurkjes en korte broeken. Als het maar niet te veel om het lijf heeft. Volgens een aantal directeuren van middelbare scholen hebben hun vrouwelijke leerlingen echter letterlijk te weinig om het lijf; hotpants en naveltruitjes kunnen echt niet.
Daarmee is de jaarlijkse zomerdiscussie terug. Op sommige scholen werden alle leerlingen eraan herinnerd dat er kledingvoorschriften zijn. Op enkele werden alleen de meisjes aangesproken om ‘normale’ bedekkende kleding aan te trekken Op één school leidde het zelfs tot een naveltruitjesverbod. De achterliggende reden is dat uitdagende kleding mannelijke docenten in verlegenheid brengt. Meisjes klagen onderling over het gestaar naar hun borsten.Oei, oei, oei, voordat zo’n docent het in de gaten heeft is zijn reputatie naar de maan. En dan hebben we het nog niet over de reacties van de mannelijke hormoonpubers. Dat leidt voor een school zo vlak voor de ‘Summer of Love’ tot bronstig gedrag en extra gedoe. Het begint met opmerkingen en foto’s via WhatsApp en Instagram, daarna tot fysieke scheldpartijen op school en uiteindelijk slaat de vlam in de pan en is er een klinkende ruzie. Vervolgens bemoeien ouders zich er mee en moet de school, dat wil zeggen de mentor en de afdelingsleider, aan de bak om de boel te sussen. Alsof die niets beters te doen hebben!
De reacties op de kledingvoorschriften voor meisjes waren voorspelbaar. Ongehoord volgens velen, een beperking van de individuele vrijheid, instandhouding van institutioneel seksisme en blame-the-victim-cultuur. Het is niet het probleem van de meiden, maar van de jongens en de mannelijke docenten. Los dát probleem op.
In de ingezonden stukken in de kranten buitelden de voor- en tegenstanders over elkaar heen. Ook het schooluniform kwam weer uitgebreid ter sprake. Daarmee zouden dit soort problemen opgelost zijn. Maar ja, verplichte rokjes voor meisjes is dan ook weer een vorm van vrijheidsbeperking en seksisme. Bovendien hebben wij Nederlanders niet zo veel op met uniformen. In ons onderwijs gaat het vooral om individuele ontplooiing van jonge mensen.
De leukste reactie kwam binnen bij het satirisch online nieuwsmagazine De Speld: ‘Leerlingen van een middelbare school in Deventer hebben hun leraren opgeroepen zich gepast te kleden. Nu het buiten warmer wordt zien we dat veel leraren geneigd zijn om een ruitjesoverhemd aan te trekken met witte sokken in sandalen. Dat leidt enorm af.’
Sylvana van veertien: ‘Ik bleef maar staren naar meneer Van Uffelen, heel erg vervelend. Voor je het weet ben je zo’n pervert die haar ogen niet van zo’n ruitjesoverhemd af kan houden. Maar ja, als je zoiets aantrekt dan vraag je erom!’
Sylvana slaat de spijker op zijn kop. Kledingvoorschriften op scholen gelden meestal alleen voor leerlingen. Docenten worden geacht te weten ‘hoe het eigenlijk heurt’. Is dat wel zo? De meeste mannelijke docenten weten er geen biet vanaf en het interesseert hen geen drol.
Haute Couture is aan hen niet besteed. De gemiddelde docent heeft geen Walk-in Closet voor zijn garderobe. Die past met gemak in de bovenste la van de Ikeakast en bestaat uit twee vale spijkerbroeken, één T-shirtje met korte mouwen voor in de zomer en eentje met lange voor in de winter, een liefst door oma gebreide trui met daaronder ongepoetste schoenen van het soort slappe sneakers of stevige stappers. Zo rond zijn vijftigste ondergaat de gemiddelde docent een metamorfose en ruilt hij ‘s winters de spijkerbroek in voor een corduroy-exemplaar en de T-shirtjes voor bloemetjes- of ruitjesoverhemden met daaronder geitenwollensokken bij slecht weer en witte in sandalen voor als de zon schijnt. Als het echt warm wordt blijven de sokken thuis.
Sylvana heeft het goed gezien en misschien ook wel geroken. Over vrouwelijke docenten heeft zij geen oordeel. Die zijn in het algemeen door een ringetje te halen. Overdrijf ik? Stap maar eens een willekeurige docentenkamer binnen.
Daar zie je misschien ook mannen met witte of blauwe overhemden met opgerolde mouwen. Dat zijn de managers en die stralen op die manier hun daadkracht uit.
Waar hebben we het over? Een school is geen catwalk maar een leerinstituut. Kleding zegt dus absoluut niets over de capaciteiten van een docent. Een studie van de Universiteit van Utrecht heeft wel aangetoond dat formeel geklede docenten meer gezag hebben en minder last van ordeproblemen. Dit zegt trouwens niets over hun onderwijskundige en opvoedkundige capaciteiten.
In een peiling onder lezers van het Dagblad van het Noorden geeft 71 procent van degenen die reageerden aan, kledingvoorschriften op school een goede zaak te vinden, 29 procent is het daarmee niet eens.
Inmiddels keert ‘normaal’ ook terug in Nijmegen en kan Hubert Bruls voorzichtig zijn gewone taken als burgervader weer op zich nemen. Met een opgeheven vingertje waarschuwt hij wel voor het Delta-virus en mogelijke gevolgen. Daarbij heeft hij gelukkig geen last van een naveltruitjesverbod. Dat heeft hij zichzelf opgelegd.
Er is in de stad reuring genoeg. De Raad van State zette een streep door de Nijmeegse aanpak van wildgroei aan studentenkamers. Onredelijk en onzorgvuldig, oordeelde het hoogste rechtscollege. Dat kost de gemeente miljoenen: huisjesmelkers die hun panden wilden verkameren krijgen hun betaalde kosten voor het krijgen van een vergunning terug.
De nieuwe voetgangersbrug over de Waalhaven wordt niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. Er is geen geld voor een lift. Schandalig en dat voor het progressieve Nijmegen dat niemand wil uitsluiten.
Bij de PvdA komt er een verkiezing over het lijsttrekkerschap. Zou ik niet doen. Kijk maar naar het CDA, da’s vragen om problemen.
Wethouder Harriët Tiemens van Groen Links kiest voor een functie elders en houdt er een jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen mee op. Je weet maar nooit hoe de balletjes na de verkiezingen gaan rollen en of je dan nog mee mag doen. Tot die tijd neemt oudgediende en pensionado Jan Wijnia haar taken over. Na allerlei overheidsfuncties heeft hij tijd zat om voor zo’n 9000 Euro bruto per maand, als aanvulling op een schamel ABP-pensioentje, de rommel op te ruimen. Kortom: business as usual!
En wat doen de Nijmegenaren? Die ruimen Oranje op en hollen naar de Lidl om een complete André Hazes outfit te scoren en zingen het oude liedje van bloed, zweet en tranen.
Carolus
Meer columns van Carolus lezen? Lees hier de voorgaande column.
Luister de column als podcast:
Dit bericht delen:
Advertenties
