[Column] LS Wij zullen doorgaan

Bij Sigrid Kaag ging dat niet van harte. `Een auto die je parkeert gaat roesten als je niet rijdt`. Het liefst had ze de oude roestbak aan de kant gedaan en een fonkelnieuwe, glimmende nieuwe bolide aangeschaft met ruim plaats voor een groter reisgezelschap.

Die kwam er niet want Mark en Wobke vonden het oude karretje groot genoeg. Het had ruim vier jaar trouwe dienst gedaan en hen over hobbelige wegen en langs diepe ravijnen toch maar mooi verder gebracht. Het chassis had inmiddels wel heel wat butsen en deuken opgelopen en de ruitenwissers deden het al geruime tijd niet meer. Daardoor werd het uitzicht steeds minder, zodat het wagentje steeds meer van de weg raakte en op 15 januari met een luide knal abrupt tot stilstand kwam.

Moeizaam duwden de inzittenden de auto naar de garage, waar een leger aan experts klaarstond om de schade te beoordelen. `Total loss`, zeiden de meesten, `veroorzaakt door roekeloos rijgedrag van de chauffeur. `Nee hoor`, zei chauffeur Mark: `het besturingssysteem hapert af en toe, er zijn wat leidingen verstopt en ik zal voortaan wat minder wild rijden en meer in de achteruitkijkspiegel kijken, maar ik geef dit karretje nog lang niet op. Repareren dat ding!`, en hij fluisterde zijn eigen parodie  op Shaffy`s liedje: `Ja ik zal doorgaan. Al moet ik dwars door alles gaan. En doorgaan, ik heb Wobke achter me staan. Dus kan ik doorgaan. Ja ik kan doorgaan, lang leve mijn baan.` 

Maar de monteurs wisten niet goed waarmee ze moesten beginnen en de inzittenden kregen ruzie óf en met wie ze de reis wilden vervolgen. Pas nu, na ruim een half jaar, viel het besluit dat de roestbak grondig wordt gereviseerd, gemoderniseerd met een elektromotor en in een felgroene kleur wordt gepimpt met zo min mogelijk rode accessoires. 
Een ding is duidelijk: Mark blijft de chauffeur, hij peinst er niet over om het stuur uit handen te geven. In Nederland kent hij alle omwegen en sluiproutes en ook in Europa herkent hij als geen ander alle beren op de weg en weet hij met slim manoeuvreren dwarsliggers handig op een zijspoor te manoeuvreren. Als wegwijzer is hij daar goed op zijn plaats nu stoplicht Merkel is uitgeknipperd.

Stel dat het karretje weer gaat rijden, dan hebben Groen Links en de PvdA het nakijken. Voor hun gevrij is er geen plaats op de achterbank. Hun innige omarming bleek toch een wurggreep te zijn. Ik snap deze vrijage, die mogelijk uitloopt op een huwelijk, niet zo goed. Is het vanwege de afnemende kiezersgunst een `moetje`? Kunnen ze op eigen kracht niet meer verder? Wordt bij de PvdA de erfenis van Drees en Den Uyl vanwege voorspeld zetelverlies overboord gegooid? Het lijkt wel een opheffingsuitverkoop. Misschien moeten de partijbestuurders eens een cursus `gewone mensentaal` volgen dan snappen ze de noden en wensen van hun natuurlijke achterban, van `Jan met de Pet`, weer. Dat doen de SP en de PVV toch beduidend beter.

Voor de Nijmeegse PvdA zijn de dagen van Jan Massink, Wim Hompe en Jacques Thielen slechts een vage herinnering aan betere tijden. De partij heeft nog slechts drie zetels in de gemeenteraad en is daarmee één van de kleintjes.
De Nijmeegse hoogleraar Esther-Mirjam Sent is verkozen tot de nieuwe landelijk voorzitter van de PvdA. Ze hoopt dat haar partij bij de komende gemeenteraadsverkiezingen flink gaat groeien. Ze wil `de rode veren weer eens afstoffen. Bestaanszekerheid, binding, verheffing, goed werk; we moeten weer een herkenbare partij worden die de zorgen van de mensen serieus neemt.` 
Ik wens haar alle succes, maar in de wurggreep met Groen Links, toch de partij van hoogopgeleide mensen met goedbetaalde banen en dure huizen, lijkt me dat een schier onmogelijke klus. Hatert en Nijmegen Oost lijken immers in niets op elkaar. Misschien ligt doorgaan als juniorpartner van de SP meer voor de hand. Bij die partij glanzen de rode veren nog in alle pracht.

Van het CDA, eens die andere grote Nijmeegse partij, is met twee schamele zetels ook niet zo veel meer over. Nu de slimme en goedgebekte Mark Buck niet meer terugkomt, is het de vraag of die partij überhaupt nog terugkeert in de raad. Nijmegen is niet meer zo gelovig. De tijd van de alwetende meneer pastoor is definitief voorbij. Zelfdestructie en Pandora-Papers doen de rest. Wie wil daar nou mee doorgaan?

NEC staat nou op plaats 10 van de competitie. Net niet meer in het linkerrijtje. Keihard doorgaan en vooral winnen van Vitesse zou de club aardig op weg helpen.

We zullen doorgaan, roept ook het schorriemorrie dat de Waalkade teisterde, van daar werd verbannen en nu het Joris Ivensplein bij nacht en ontij terroriseert. We wachten af of Hubert Bruls ook hier doorgaat en eindelijk doorpakt met een strenge handhaving. Dat is trouwens moeilijker dan het tijdelijk sluiten van restaurant Moeke, namelijk een échte uitdaging, waarbij pappen en nathouden niet meer werkt.

Natuurlijk zullen we doorgaan, roepen de Nijmeegse carnavalisten. Op 6 november springt er een nieuwe prins carnaval uit de ton. Eindelijk wordt carnaval ook weer erkend door de politiek. In het conceptverkiezingsprogramma van de VVD komt zelfs de naam Knotsenburg voor en verder lees ik: 
`Volkscultuur als de Vierdaagse, carnaval en kermis doen niet onder voor cultuureducatie en musea. De Nijmeegse VVD is er zowel voor het dweilorkest als het symfonieorkest`. Da`s pas lef in Havanna aan de Waal!

Maar ja, de VVD wil groter doorgaan en dan zijn de stemmen van al die Knotsenburgers meer dan welkom!

Carolus

Meer columns van Carolus lezen? Lees hier de voorgaande column van Carolus.

Luister de column als podcast:

 

 

 

---

Dit bericht delen: