[Column] LS Daar gaan we weer
Carolus
1 december 2021
Vanaf afgelopen zondag zitten we weer met een lockdown. Rutte en De Jonge toverden de term avondlockdown uit de hoge hoed. Die zou beter te pruimen te zijn. In de praktijk betekent het dat je vanaf vijf uur 's middags weer compleet bent opgehokt. Heel wat 'heerlijke avondjes' vallen daarmee in het water. Officieel voor drie weken. We weten inmiddels wel beter. Omikron als ongevraagd sinterklaaspresentje laat nog maandenlang met zich spelen.
Ons coronaverkeerslicht is net een knipperende kerstboom. Zonder dat er ook maar enig systeem in zit flikkeren de groene, oranje en rode lampen in een totaal willekeurige volgorde aan en uit. Om horendol van te worden.Onze regisseurs zitten verdoofd achter de knoppen en zijn het overzicht helemaal kwijt. Ze weten het ook niet meer, zijn hopeloos verdeeld en doen maar wat. De chaos is compleet en een uitweg niet in zicht.
Wat doe je dan als argeloze verkeersdeelnemer wanneer je met zo’n dol geworden stoplicht wordt geconfronteerd. Juist ja, je denkt, bekijk het maar en gaat je eigen weg. Je rijdt door, vertrouwt op je eigen navigatiesysteem en gaat ijverig op zoek naar het bordje exit. Daarvan zijn er intussen heel veel, maar geen van allen leidt naar een echte uitweg. Voordat je het in de gaten hebt sta je weer vast voor datzelfde vervloekte stoplicht. Stress. Je bloeddruk stijgt naar ongekende hoogte en je hart slaat over.
De kans op een spontaan hartinfarct is in deze tijden gigantisch groot. Je kunt het krijgen als je kwaad wordt over alle tegenstijdige oplossingen die leden van het OMT en ministers in praatprogramma’s en persconferenties breed uitdragen en toch niet werken.
Of over de jarenlange bezuinigingen in de zorg. Of over de eigenwijze ongevaccineerden die de IC-capaciteit willens en wetens onder druk zetten.
Of over de media die uit zijn op sensatie en hoge kijkcijfers en daarom een verharde en luchtruchtige minderheid wel heel vaak een podium geven.
Of over het zinloze geweld van de zogenaamde coronarellen en de idioten die daartoe oproepen. En al helemaal over die pubers die zo laat op straat met vuurwerk en stoeptegels gooien.
Je kunt ook een echt infarct of een andere levensbedreigende aandoening krijgen en uiteindelijk de dood onder ogen moeten zien als je voor de tweede of de derde keer te horen hebt gekregen dat je operatie weer wordt uitgesteld.
De meeste mensen ergeren zich al helemaal groen en geel aan onze versnipperde Tweede Kamer. De 20 fracties blijven in debatten voor de bühne hopeloos bakkeleien alsof er niets aan de hand is. De oppositie torpedeert bij voorbaat elk plan van de regering. Niet omdat die plannen zo slecht zijn, maar alleen omdat ze van de regering komen. Met talloze moties en eindeloos gezever pleast men uit een verlammende angst voor zetelverlies vooral het eigen achterbannetje. Eigen ideeën komen meestal niet verder dan ‘blijf uit de ademcirkel en blijf ventileren’.
Daarbij vergeten deze kamerleden continue dat zij als VOLKSvertegenwoordigers gekozen zijn en niet als belangenbehartigers van de eigen club. Het volk omvat ruim 17 miljoen mensen! Da’s in alle gevallen meer dan de eigen achterban. De overgrote meerderheid van dat volk wil nou eindelijk uitzicht op een uitweg uit de crisis: een korte klap nu en een strategie voor als het ergste achter de rug is.
Vanaf vandaag debatteert de Tweede Kamer over toegang met 1G, 2G of 3G. Ik zal dit debat niet weer urenlang volgen. Zonde van de tijd en de uitkomst laat zich voorspellen: afgezwakte maatregelen en uitstel van beslissingen. Corona lacht zich kapot en muteert vrolijk verder.
In onze buurlanden is deze discussie al achter de rug. Daar heeft men al gekozen voor 2G en komt een algemene vaccinatieplicht steeds meer in zicht.
De overgrote meerderheid is bereid nog eens alle beperkingen op de koop toe te nemen, zelfs als dat snoeiharde maatregelen zijn. Tot nu toe zwijgt die meerderheid en neemt de maatregelen morrend voor lief. Hoe lang nog?
De ziekenhuizen, ook ons Radboud en CWZ, bereiden Code Zwart voor. Dan is er niet meer voor iedereen een IC-bed beschikbaar. Artsen maken dan uiteindelijk de keuze voor wie wel of wie niet. Een vraag over leven of dood. Ik wil wel eens zien of die meerderheid dan nog blijft zwijgen.
Hubert Bruls voelde die meerderheid goed aan toen hij afgelopen zondag de aangekondigde demonstratie van Nederland in Verzet verbood. Het gevaar voor rellen was te groot. Hij had absoluut geen zin om met deze club koffie te drinken en nodigde de politie en voor het eerst de marechaussee uit om het Nijmeegse glaswerk, serviesgoed en huisraad te beschermen.
De middelbare scholen schreven alle ouders van hun leerlingen aan met de waarschuwing hun kinderen thuis te houden. Zij hebben hun handen al meer dan vol om het onderwijs met kunst- en vliegwerk door te laten gaan. Relschoppertjes kunnen ze missen als kiespijn.
Het is wel een teken aan de wand dat zo’n brief überhaupt geschreven moet worden. Klaarblijkelijk zijn er ook in Nijmegen nogal wat ouders die hun opvoedende taak vergeten zijn. Weten zij wel dat zij zelf strafrechtelijk en financieel kunnen opdraaien voor de aangerichte schade van hun minderjarig prinsje of prinsesje?
Sinterklaas denkt ook ‘daar gaan we weer’ en heeft zeecontainers vol met cadeautjes klaar liggen om komend weekend uit te delen. Net zoals elk jaar. Hij komt telkens gewoon weer terug. Corona trouwens ook, maar dan liever niet op huisbezoek.
Veel plezier,
Carolus
Meer columns van Carolus lezen? Lees hier de voorgaande column.
Luister hier de column als podcast.
Dit bericht delen:
Advertenties
