[column] Voices

Al op de basisschool hoort Mariken dat ze een prachtige stem heeft; volgens oma een stem als een nachtegaal. Ze mag optreden tijdens de weeksluiting en krijgt de hoofdrol in de musical. Ze geniet van de aandacht en op het kleine schoolpodium is ze Beyoncé, Ariana Grande of Britney Spears. Op de middelbare school zit Mariken binnen de kortste keren in het talentenklasje en ze ontdekt haar eigen stijl, ontwerpt een sexy outfit en studeert de bijbehorende danspasjes in. Urenlang oefent ze voor de spiegel. Op Tik Tok worden haar filmpjes massaal bekeken. Een droomcarrière van een leven vol glitter en glamour lijkt dichterbij te komen. Al het andere vervaagt. De onvoldoendes regenen net zo hard binnen als het gejuich van haar fans. Haar ouders strijken de hand over het hart en betalen met liefde en groeiende dollartekens in hun ogen zelfs privé zanglessen. Later zal ze alles terugbetalen en een groot huis voor hen kopen. Natuurlijk heeft ze zich al aangemeld voor The Voice.

En dan gaat het ineens heel snel. Mariken krijgt het bericht dat ze mee mag doen in de voorrondes. Wel even een contractje tekenen. Natuurlijk wordt dat haastig ondertekend; de showbizz ligt onder handbereik. Zelfs opa krijgt de kriebels. Hij zingt immers zijn hele leven lang al aria`s onder de douche. Voice Senior misschien?

Maar volgens het contract mag Mariken er met niemand over praten, zelfs niet met haar beste vriendin. Als ze het toch doet moet ze volgens het contract 10.000 Euro boete betalen. Alleen de directeur van haar school mag het weten, want die moet toestemming geven om de audities onder schooltijd bij te kunnen wonen. Natuurlijk krijgt ze die, als ze maar niet vergeet te vertellen dat de school haar carrière bevorderd heeft. Ook scholen doen tegenwoordig aan window dressing.

En dan staat Mariken op dat immense rode podium van Studio 24. Die leuke Jeroen begeleidt haar met zijn orkest. Hij gebruikt wel heel veel viezige woorden die ze nog nooit heeft gehoord. Hij grijpt niet alleen in de toetsen van zijn piano, maar ook naar haar borsten. Ze schrikt zich wezenloos, maar ze zegt er niets van. Niemand in de studio zegt er iets van; iedereen lijkt het normaal te vinden. Iedereen lacht het weg. Het zal er wel bij horen, denkt Mariken. Jeroen is trouwens ook nog eens familie van de Grote Baas.

Dan wordt Ali B haar coach. Ze glundert. Ali, met zijn engeltjesgezicht en zijn pijpenkrullen. Ali, die er net zoals zij zelf heel hard voor geknokt heeft om de top te bereiken.

Ali is haar springplank naar roem en een vette bankrekening. Mariken merkt al snel dat Ali het woord knuffelmarokkaan wel heel erg letterlijk neemt. Bij knuffelen blijft het niet. Hij wil keiharde seks anders kan ze haar carrière wel vergeten.

En dan knapt er iets bij Mariken. Huilend stapt ze uit de ratrace. Als een dood vogeltje kruipt de eens zo zelfbewuste, spontane meid in haar schulp, waar ze met al haar valse schuldgevoelens zonder psychologische hulp niet meer uitkomt.

De naam Mariken is natuurlijk verzonnen, staat voor alle slachtoffers van de macho-showbizzcultuur en verwijst naar de onschuldige Mariken van Nimwegen die door duivel Moenen werd verleid tot een zondig leven. Moenen blijkt helaas tot op de dag van vandaag nog heel wat duivelse nakomelingen te hebben. Het is nog maar de vraag of Jeroen, Ali en Marco door een rechtbank veroordeeld worden, maar één ding is zeker; ze zingen niet alleen een toontje lager, voorlopig zijn ze helemaal uitgezongen!

Als nou ook de mannelijke deelnemers van The Voice zich focussen op hun zangtalent en hun oerdriften in toom houden, komt het misschien ooit goed.

De verfrissende stem van Ernst Kuipers, de nieuwe minister voor Volksgezondheid, wordt zelden onderbroken door de pik-ik heb-je spelletjes van de Tweede Kamer. Hij blijft vriendelijk en het beantwoordt zonder `Jongejaanse` omwegen geduldig alle vragen. Alle partijen willen garanties voor de toekomst. Die kan hij niet geven; ook als deskundige heeft hij geen glazen bol.

Wilders wil niets weten van een nieuwe beschaafde bestuurscultuur en blijft hetzelfde deuntje zingen. Hij gaat tierend, met gespeelde woede voor de eigen achterban, beledigend te keer tegen iedereen en alles met een Arabische of Afrikaanse achtergrond. Vooral de VVD moet het ontgelden. Hoe kan Soumaya Sahla als veroordeeld lid van de terroristische Hofstadgroep nou voorzitter van een VVD-werkgroep tegen radicalisering en terrorisme zijn? Mij dunkt een terechte vraag. Is er iets misgegaan bij de screening of misschien sprake van met-boeven-vang-je-boeven? De VVD heeft het er erg moeilijk mee.

Forum voor Democratie bestempelt het coronabeleid bij monde van Gideon van Meijeren - nota bene een afgestudeerd jurist aan onze Radboud Universiteit - als een misdadig wereldcomplot met Ernst Kuipers als Nederlandse zetbaas. De verantwoordelijken moeten worden gestraft. Hij roept op tot massaal verzet en burgerlijke ongehoorzaamheid.

Forum doet in Nijmegen ook mee met de gemeenteraadsverkiezingen. Tot nu toe is er maar één kandidaat bekend: Bram Tomesen. In weekblad De Brug komt Bram net als zijn partijgenoten ook niet verder dan verzet tegen de coronamaatregelen. Zijn club probeert ondersteuningsverklaringen van de kroegbazen binnen te hengelen. Maar geen enkele ondernemer peinst erover om op die manier failliet gaan.

En welke stadsgenoten zet Forum op het Nijmeegse lijstje voor een tribunaal op de Blauwe Steen? Op die plek werden in de middeleeuwen misdadigers en leugenaars in het openbaar bestraft. Aan eigen kandidaten is er bij Forum in ieder geval geen enkel gebrek.

Wolfskuilertje en volksjongetje Louis van der Mast is een serieuze kandidaat voor het landelijk voorzitterschap van Groen Links. Eindelijk iemand die rondzingt dat Groen Links en D66 elitaire bubbels zijn van hoogopgeleide mensen, die niet meer in de gaten hebben wat er in de volkswijken speelt en waarom hun bewoners op de PVV of Forum stemmen. Jammer dat we Louis` stem als luis in de pels niet in de Nijmeegse gemeenteraad zullen horen; hij staat niet eens op de lijst. Gemiste kans! Ik voorspel dat Louis als landelijk voorzitter van Groen Links een roepende in de woestijn blijft.

Burgemeester en Wethouders in onze stad houden er trouwens een rare interpretatie van het woord `democratie` op na. Alhoewel de gemeenteraad, de club die uiteindelijk de beslissingen neemt, vorig jaar tegen een herhaling van het peperdure en slecht bezochte `Democratiefestival` stemde, wil B&W dit evenement toch doorzetten maar dan net iets anders. De raadsleden mogen zich er nog eens over buigen. Vinden ze het nog steeds weggegooid geld? Ben benieuwd hoe standvastig ze zijn.

Gelukkig zijn na weken de kroegen weer open. Ben benieuwd hoe het dan met mijn eigen standvastigheid zit.

Carolus

Meer columns lezen van Carolus? Lees hier de voorgaande column. 

---

Dit bericht delen: