Vanaf komende dinsdag is de crisisnoodopvang in de voormalige manege in Brakkenstein klaar voor de komst van 200 tot 250 asielzoekers.
`Dinsdagmiddag verwachten we de eerste bussen. Dan zijn we er ook helemaal klaar voor`, zegt Diederik Walther, de locatiemanager van de nieuwe crisisopvang in de oude manege in Brakkenstein.
`We hebben het in nog geen drie weken voor elkaar gekregen. Gelukkig is er veel ervaring met het opzetten van dit soort locaties. Veel bouwers komen uit het festivalwereldje. De noodopvang is sober. We bieden bed, bad en brood. En natuurlijk wifi, want alle bewoners willen continu communiceren.`
Het complex bestaat uit een paar gedeelten, die met een hek van de omgeving zijn gescheiden. Walther: `Er is 24 uur per dag security aanwezig. Zowel binnen als buiten het terrein is er continue camerabewaking en het complex is niet vrij toegankelijk voor het publiek. Bewoners en personeel krijgen een toegangspasje.`
De asielzoekers mogen wel van het terrein en zich overal vrij bewegen. Wel wordt geadviseerd om na 22.00 uur binnen te blijven.
De oude manege is omgetoverd tot een ruimte waar 72 mensen in slaapcompartimenten voor 4 personen gehuisvest kunnen worden. Deze ruimte is vooral geschikt voor gezinnen met kinderen.
In een grote aangebouwde tent is er ruimte voor nog eens 150 mensen, vooral alleenstaande mannen.
Op elk bed liggen nieuwe lakens en dekens, klaar voor gebruik, inclusief een rijtje shampoo, tandpasta, deodorant, douchegel en een tandenborstel. Elk bed heeft een eigen stopcontact.
In de tent is tevens een enorme eetzaal, waar drie maaltijden per dag worden uitgegeven.
Zowel in de tent als de manege zijn voldoende toiletten en douches. Ook ontbreken de wasmachines niet. `Meer dan standaard`, volgens Walther, `het gebruik van deze voorzieningen gaat continu door. De bewoners regelen het gebruik daarvan in eigen regie. De ervaring leert dat zoiets prima werkt. We verwachten dat de units door de bewoners worden schoonhouden. Maar vaak zijn er mensen bij die meer willen doen en met eigen initiatieven komen.`
Natuurlijk zijn er talloze regels waaraan iedereen zich moet houden.
In de paardenboxen rond de binnenplaats worden een drogisterij en weggeefwinkel ingericht.
Aan het zicht onttrokken staan daar ook de afvalbakken van de DAR waarin het afval gescheiden wordt ingezameld. Op de binnenplaats kan worden gesport en er is een rookplek.
Er komt een mobiele huisartsen- en tandartspost en ook het COA krijgt er een plekje.
In het bijgebouw van de manege is een gezellige `huiskamer` ingericht met kleedjes op de vloer, planten, spelletjes en stapeltjes stripverhalen. Een reproductie van `Het meisje met de Parel`, houdt alles vanuit eenzame hoogte in de gaten.
Veel is er nog onduidelijk. Walther: `We weten niet hoeveel mensen er komen, hoeveel gezinnen daarbij zijn, waarvoor we wel zijn ingericht, en ook niet hoe lang de mensen zullen blijven .`
Hoe lang de opvang nodig is weet hij ook niet, maar hij verwacht niet dat de crisis op 1 januari is opgelost. Vanuit de behoeften wordt de dagelijkse praktijk telkens bijgesteld. `We maken er gewoon het beste van.`