[column] LS Zalfjes, smeersels, watertjes en luchtjes
Zondag is het weer Moederdag. Moeders worden in het zonnetje gezet, krijgen ontbijt op bed en worden verrast met cadeautjes van de kinderen. Traditioneel hoort er een bosje bloemen bij; het waren de bloemisten die dit Amerikaanse feestje in 1928 naar Nederland haalden. Goed voor de omzet! Dat is een persoonlijk cadeautje natuurlijk ook. En wat is er persoonlijker dan een lekker luchtje of een smeerseltje om moeders velletje fris en fruitig te houden?
Met dat doel wordt er heel wat afgesmeerd. Ook mannen weten trouwens van wanten. Koning Charles onderging tijdens de kroningsplechtigheid zelfs een officiële zalving. Hebt u zich ook afgevraagd welk ritueel er zich in het geheim achter dat kamerscherm voltrok? Werd hij preventief ingesmeerd met diclofenaczalf om kneuzingen door de twee kilo wegende kroon te voorkomen? Of misschien een snelle shot botox tegen de rimpels? Hij is al 74 en moet nog minstens een kwart eeuw mee. Binnen een paar jaar nog zo'n kroning voor zo'n 100 miljoen euro brengt zelfs de meest koningsgezinde Brit aan de bedelstaf. Misschien kreeg hij achter dat scherm wel een snel koninklijk opkikkertje, een neutje Schotse whisky of een brandy; uitstekende smeerseltjes tegen de kopzorgen vanwege alle familieschandalen. Bovendien gaat het zwaaien dan automatisch.
Niets van dat alles. De zalving is een oeroud ritueel uit het Midden-Oosten waarbij koningen en priesters olijfolie op het lichaam kregen aangebracht. Zij werden dan een 'christus' afkomstig van het Griekse woord 'chriein', zalven. Bij de Joden werd zo'n ceremonieel gezalfde persoon 'masjiah' een 'messias'. Pas in het christendom werden de woorden Christus en Messias synoniemen voor Jezus van Nazareth.
In de middeleeuwen werd alleen de keizer of de koning tijdens de kroningsceremonie gezalfd door een priester die met olie zes kruisjes op zijn voorhoofd, handen, borst en voeten aanbracht.
De zalving zelf was een magisch moment, want de Heilige Geest kwam over de vorst, zodat hij zijn werk op een rechtvaardige wijze kon uitvoeren. De koning was dan 'in de olie', een moment van hemelse gelukzaligheid. Ook Charles onderging dat magische moment.
Magische momenten willen we allemaal wel eens beleven. Daar hoef je tegenwoordig geen gezalfde koning of koningin meer voor te zijn.
Moederdag is zo'n magisch moment. Reclamejongens toveren keer op keer de illusie van de voor alle vrouwen bereikbare eeuwige jeugd, verleiding en romantiek voor ogen.
Welke moeder wil nou niet stralen als de 55-jarige pretty woman Julia Roberts in de commercial voor `La Vie Est Belle`, waarin de geur van Irissen garant staat voor intens geluk. Maar zo mooi is het leven voor Julia met een trieste jeugd en mislukte relaties niet altijd geweest. Haar bloemen van geluk verwelkten erg snel en lieten een weeïg luchtje achter.
Begin juni wordt het hele commerciële circus met dezelfde ingrediënten omgedraaid en toegespitst op Vaderdag. De reclamewereld heeft inmiddels ook de groeiende markt voor 'Hen' ontdekt en brouwt daar heel aparte illusies voor; van vage 'woke' luchtjes tot 'harde noten`' die gekraakt moeten worden.
En al die illusies zitten allemaal in een flesje en zijn te koop voor een prijsje vanaf zo'n 75 euro. Vanaf!! De kostprijs van het watertje bedraagt hooguit drie euro. Het flesje op zich is al veel duurder. Gek eigenlijk dat mensen voor zo'n flesje dat in de regel de badkamer niet uitkomt zo veel geld uitgeven. Wie neemt er nou om op te scheppen zo'n flesje mee tijdens een avondje stappen? Gebakken lucht, je wordt geflest waar je bijstaat. De winst is enorm.
Waarom zou je meebetalen aan de weelderige inrichtingen van Douglas, ICI Paris en andere luxe luchtjesparadijzen? De geuren van bijvoorbeeld Aldi en Lidl worden vaak door dezelfde parfumeurs ontwikkeld die ook de grote merken bedienen.
Je kunt ook je eigen luchtje maken. Wat dacht u van 'Challenge van Nijmegen'? Hier het recept:
De basis bestaat altijd uit water uit de Waal. De duurzame, natuurlijke en helende kracht van Waalwater zit hem in de residu's van de eeuwenoude Rijnoever-vegetatie en de excrementen van de grote grazers uit de Millingerwaard.
U trekt de stoute schoenen aan en plukt in de bermen en parken van onze stad de bloemetjes die u al wandelend aantreft; rode en witte klaver, klaprozen, fluitenkruid, boterbloem, madeliefjes, paardenbloemen en weegbree. Allemaal goed. Ook plantjes uit de eigen tuin zijn een welkome aanvulling. Kijk uit met zevenblad en de Japanse duizendknoop. Die zijn niet kapot te krijgen en woekeren zelfs het parfumflesje uit.
Blaadjes van de bloemetjes goed mengen, met Waalwater afkoken en laten bezinken. Na drie dagen de blaadjes uitzeven, weggooien en het watertje in de zon tot rust laten komen. Daarna naar eigen smaak mixen en aanvullen met extra Waalwater, een scheutje pure alcohol toevoegen en klaar is de genderneutrale versie.
Voor de herenlijn raad ik als bijvoeging een extract van kastanje van de Duivelsberg, zwaardere biertjes van De Hemel of Brouwtoren en tabak aan. Bij voorkeur pijptabak, in ieder geval geen Nimweegse bukshag.
Voor de damesgeur verwijs ik naar het Rosarium in het Goffertpark, waar de rozenblaadjes voor het oprapen liggen.
Voor 'Eau de Vierdaagse' dompelt u enige tijd een ongewassen sok in uw mengsel.
Succes gegarandeerd: de mensen lopen spontaan met u of van u weg!
Carolus
Meer columns lezen van Carolus? Lees hier de voorgaande column.
Dit bericht delen:
Advertenties
