[Column] 'Meelkers Malingen': ''Studietijd'
2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'.
Het is inmiddels al zo’n twintig jaar geleden dat ik vanuit het hoge noorden mijn hart achterna reisde om terug te gaan naar de stad waar mijn familie vandaan komt. Zo liep ik in mijn introductieweek door de straten uit de verhalen van mijn pa over de in zijn tijd verpauperde benedenstad van Nijmegen en het uiterst roomse Canisius College. Beide zijn veranderd, maar het gemoedelijke en bourgondische karakter van de Knotsenburgers is gebleven.
Zo ook het leven van een bevolkingsgroep waaraan Nijmegen voor een gedeelte haar identiteit aan ontleent, de studenten. Voor het stereotype 'bralkak', oftewel de lullo, zijn de studierichtingen te sociaal, te weinig juridisch en al helemaal niet economisch. Dit zorgt ervoor dat er in Nijmegen een hoger dan gemiddeld aantal studenten met een vrouwelijk geslacht studeert.
Hoe zij zich identificeren is tegenwoordig een studie op zich. Je kunt je toch bijna niet meer voorstellen dat een veteraan onder de docenten ons vertelde dat hij ooit een studente had weten te schaken in uitgaansgelegenheid Merlijn. Het verhaal alléén al zou tegenwoordig zijn baan kunnen kosten. Voor veel van mijn studiegenoten was de openheid hierover verbindend, wij leerden dat er in de jaren zeventig een totaal andere moraal heerste op dit gebied.
Naast het studeren woonden veel van mijn studiegenoten ook op kleine kamers in studentenhuizen. Door de gedeelde keukens en douches was het vaak heel gezellig. Je leefde in elkaars lucht en de hormonen gierden door de gangen van menig studentenhuis. Studenten zaten meer aan elkaar dan aan een smartphone of studieboek, als je een beetje kon koken hoefde je minder vaak af te wassen. Het was voor ons een kunst om onuitgenodigd op zoveel mogelijk huisfeesten te komen, maar bij onszelf er een streng deurbeleid op na te houden, iets wat natuurlijk regelmatig mislukte.
Ik benijd de jeugd van nu weinig, in mijn optiek was er vroeger meer ruimte om te wonen, meer tijd voor bijbaantjes en meer tijd om aan te klooien. Misschien een bijverschijnsel van het zelf ouder worden.
Op welke manier dan ook: in Nijmegen valt nog altijd veel te studeren.
Lees hier de vorige column van Meelker.
Dit bericht delen:
Advertenties
