'Mensen besteden meer tijd aan het plannen van een vakantie dan aan het maken van een plan om inhoud te geven aan hun eigen leven', vertelde iemand me waarmee ik laatst in gesprek was.
Een vrij heftige uitspraak als je het mij vraagt, aangezien je leven als vrouw gemiddeld 83,3 jaar duurt en als man 80,3 jaar. En in tegenstelling tot die vakantie: In 2023 ging een gemiddelde Nederlander 2,5 keer per jaar op vakantie met een gemiddelde duur van ongeveer 8,4 dagen.
We zijn dus gemiddeld gezien, alle Nederlanders bij elkaar, meer tijd kwijt aan het plannen van die 2,5 keer per jaar dan dat we nadenken en stilstaan over hoe we ons leven willen inrichten en wat ons daadwerkelijk gelukkig maakt.
Iets anders wat me enorm verbaast: We weten allemaal dat sporten gezond is. We vinden sporten en aan onze conditie werken tegenwoordig heel normaal. Daar steken we heel wat uurtjes in.
We weten ook allemaal dat onze mentale gezondheid tevens van groot belang is. En toch is de tijd nemen voor onze mentale gezondheid en even een rondje ‘je geluk trainen’ nog niet zo normaal als dat rondje hardlopen of naar de sportschool gaan.
Ik spreek mensen die eigenlijk geen idee hebben, wat ze graag doen, of waar ze nu echt gelukkig van worden, die niet weten hoe hun ideale leven eruitziet of hier geen stappen toe zetten. Hoe zit dat dan?
Onze samenleving wordt steeds complexer en het is niet altijd makkelijk om alles ‘goed’ te doen. De wereld wordt ook steeds complexer. Steeds meer mensen ervaren mentale of fysieke klachten, lopen op hun tenen of voelen zich uitgeblust of angstig. Steeds meer ligt er volgens mij een vraag naar simpele oplossingen voor alle complexer wordende zaken.
Wie ben ik? Evelien, 31 jaar, wonend in Nijmegen. Ik heb op de Radboud Universiteit en in het Schotse Glasgow gestudeerd. Tijdens mijn studiejaren heb ik samen met andere studenten in Zuid-Afrika een ICT-school opgezet. Ik heb me verdiept in cognitieve gedragstherapie, schematherapie en acceptence- and commitment-therapie en gewerkt in de revalidatie, psychiatrie en de verslavingszorg.
Afgelopen jaren ben ik intensief bezig geweest met het thema 'geluk'. 'Geluk'; sommigen hebben er een concreet beeld bij. Voor velen is het iets vaags of beangstigends, een containerbegrip of slechts een modewoord. Maar 'geluk' is toch iets wat we eigenlijk allemaal wel willen hebben, vastpakken of willen voelen. Maar ja, hoe doe je dat dan? Fascinerend, als je het mij vraagt.
Mijn interesse hierin is ontstaan vanuit mijn werk als psycholoog, maar ook vanuit het zelf mens zijn en mijn persoonlijke ervaringen.
In 2018 werd ik aangereden door een auto, waardoor ik een hele poos niet veel meer kon. Dit maakte dat mijn interesse voor geluk alleen maar groeide en groeide. Door de vele reizen die ik maakte, de avonturen die ik aanging en gesprekken met mensen uit allerlei landen en natuurlijk ook de begeleiding van mijn cliënten, is het willen begrijpen van 'geluk' alleen maar groter geworden.
Graag deel ik met jou wat ik te weten ben gekomen. Wat ik blijf leren en hoe wij er samen iets van kunnen maken, voor onszelf, en voor de ander.
De komende tijd zal ik tweewekelijks op zondag in een column mijn ervaringen met jullie delen.
Voor meer informatie: zie www.chronischgelukkig.com