[Column] Meelkers Malingen: 'Woordwisselingen'
2-wekelijkse column van Frerik Meelker: 'Meelkers Malingen'.
De Sint en princi-pieten zijn na gedane zaken weer huiswaarts getrokken. Ondanks de inflatie is er weer genoeg gekocht om de kroost tevreden te stellen en te belonen voor het braaf zingen van liedjes, het niet in de fik steken van huis en haard.
Veel opvoeders zullen met of zonder ChatGPT hebben zitten zweten om er nog een gedicht bij te verzinnen. Grote rellen rondom het uiterlijk van de kameraad bleven dit jaar uit, misschien dat er toch een soort verzadiging aan het optreden is na het zoveelste politieke zwartepieten door onze regering.
Het lijkt wel alsof wij het nergens meer over eens kunnen worden. Hoe meer men spreekt van daadkracht, hoe minder er daadwerkelijk wordt uitgevoerd; van migratie, landbouw tot onderwijs. Op geen enkele manier lukt het om tot werkbaar beleid te komen. Als je het thuis of in je bedrijf ook zo zou doen, kan ik je op een briefje geven dat je in een scheiding en/of een faillissement belandt.
Geen enkele uiting met betrekking tot welke overtuiging of verkiezing dan ook lijkt het bespaard te blijven. Zo ook niet de verkiezing van het woord van het jaar.
Doordat ook deze verkiezing gekaapt werd door extremisten die enkel bij het benoemen van een fenomeen elkaar digitaal nog ergere dingen dan de dood verwensten. De genomineerde woorden werden het allemaal niet: transitie-spijt, burn-outbureaucratie, comfortwater, gen Z-stagiair, koeltekloof, AI-washing, beknibbelflatie, pieperaanval, profnar, sjoemelscooter. De redactie koos vanwege de onprettige maatschappelijke discussie geen enkel van de voorstellen en koos uiteindelijk zelf maar voor ‘polarisatie’, ‘om de tijdgeest te illustreren’.
Vermalen door fanatisme ging hier vooral de humor en zelfrelativering verloren. Je kunt je afvragen waar deze mensen niet alleen de energie maar ook het plezier vandaan halen. De frustratie spat ervan af. Zouden deze mensen in de normale wereld ook zo tekeer gaan, dan is het niet met ze uit te houden.
Het blijft een terugkerend thema van de mijn ‘Malingen’ en lastig het zo maar aan je voorbij te laten gaan. De verdraagzaamheid lijkt ver te zoeken. Het zou toch zo veel mooier zijn als wij er in zouden slagen meer met elkaar te verbinden dan te verdelen.
Volgens sommigen is de Derde Wereldoorlog al begonnen en dan moeten wij nog gourmetten met de schoonfamilie.
Laten wij dus maar extra veel kerstlichtjes ophangen, kaarsjes voor de ramen zetten, extra ballen in de boom hangen, een nog grotere kalkoen bestellen, net wat teveel glühwein drinken en bij het opstaan meteen de verwarming hoger zetten. En tevens zo ontzettend veel eten in huis halen, waarmee wij met beide buren een belegering van enkele weken met gemak zouden kunnen overleven!
Laten we in plaats elkaar te pakken op de dingen waarin wij verschillen, vooral datgene delen waarvan wij allemaal van genieten.
Lees hier de vorige column van Meelker
Dit bericht delen:
Advertenties
