Dier van de week

Over Beau kunnen we eigenlijk heel erg kort zijn, ware het niet dat hij al heel lang in het asiel zit en alleen al om die reden meer dan twee regels tekst verdient. Beau is onze grote, soms ietwat lompe, knuffelbeer. Een enorm rustige, tenzij-ik-een-kat-zie, spierbundel. Met Beau is het heerlijk wandelen. Hij trekt niet aan de lijn, loopt lekker langs je of hooguit een paar stappen vooruit. Beau snuffelt onderweg wat, blijft af en toe even staan om te luisteren naar het gekwetter van de vogels of kijkt gebiologeerd naar een mier die langs een grasspriet omhoog kruipt. Beau is Beau, relaxed, een echt wat-vandaag-niet-kan-komt-morgen-wel-type. Beau is dol op aandacht en hij voelt zich niet te groot om daar om te vragen. Een emo-man dus. Maar ook dat gaat op ‘z’n Beaus’: relaxed. Hij komt langs je zitten, legt loom zijn bol op je schoot, kijkt je met zijn grote, immens droevige ogen smekend aan en - mocht je de hint nog steeds niet begrijpen - veegt zacht met zijn poot (nou ja, in zijn gedachten is het vast heel subtiel ;-)) over je been. Toch is hij snel tevreden. Je hand op zijn rug, een aai over zijn bol en zo nu en dan een tedere kriebel achter zijn oren… Beau geniet simpelweg van het samenzijn. 
Beau wacht al meer dan 1,5 jaar. Dit komt waarschijnlijk door z’n iets minder aantrekkelijke punten, hier komen ze… Beau is inmiddels 8 jaar oud. En Beau heeft last van artrose in zijn heupen. Dat had hij al toen hij anderhalf jaar geleden bij ons kwam. Rechtstreeks van de straat overigens, want Beau is zwervend gevonden en nooit opgehaald door zijn toenmalige eigenaar. Zijn artrose beperkt hem niet overdreven veel in zijn doen en laten. Beau is vrolijk, actief en speels. Maar het zorgt er wel voor dat hij geen hele lange wandelingen aankan. Dan gaat hij zichtbaar mank lopen, een duidelijk teken van pijn dus. En als Beau pijn heeft wil hij (natuurlijk) liever niet aangeraakt worden op de plek die hem dat vervelende gevoel bezorgt. Dat is zo logisch dat het eigenlijk de vermelding niet waard is, maar het maakt hem wel minder geschikt voor kleine kinderen. Als Beau pijn heeft en toch wordt ‘lastig gevallen’, laat hij namelijk duidelijk merken dat hij daarvan niet gediend is. Hij bromt of gromt. Bijten heeft hij echter nog nooit gedaan en zo ver hoeft het ook echt niet te komen [mocht dat al in hem zitten], want zijn waarschuwing is meer dan duidelijk genoeg. Omdat Beau artrose heeft, krijgt hij pijnstillers. Bij tweevoeters is spierbundel Beau de rust zelve, bij viervoeters is dat niet altijd zo. Artrose of niet, bij ontmoetingen met katten of andere honden maak je soms op niet mis te verstane wijze kennis met de werkelijke spierkracht van ‘Jerommeke Beau’. Nog iets om rekening mee te houden dus.
Gewoon Beau
Beau is gewoon Beau; een aandoenlijke spierbundel, een enorme knuffelbeer. Perfect? Nee, verre van. Maar welk dier of mens is dat wel? Beau wil graag een plek die hij z’n thuis kan noemen, mensen die hem onvoorwaardelijke liefde schenken en hem een goede oude dag geven. Mag Beau bij jou komen wonen? 
Voor meer informatie kunt u tijdens openingstijden contact opnemen.

Openingstijden:
Ma, wo, do en vr van 12:00 uur tot 15:30 uur
Za van 10:00 uur tot 16:00 uur.
Di en zo gesloten.
Dierenopvangcentrum Hokazo (bekijk ook onze Facebookpagina eens)
Lange Goorstraat 6
5406 XE Uden
0413-260546
admin@hokazorg.nl


 
 

---

Dit bericht delen: