Maar liefst 56 Dorstlustige Hoogheden met hun gevolg stonden in het middelpunt van de belangstelling tijdens het Internationaal Prinsentreffen in Concertgebouw De Vereeniging. Zij brachten zo'n 1200 'onderdanen' mee die zich kostelijk amuseerden.
Vanaf 10.00 uur zorgde een lange stoet van touringcars voor een heuse opstopping op het Keizer Karelplein. Van heinde en verre stopte de ene na de andere bus bij De Vereeniging om de 56 prinsen en prinsessen met hun gevolg van hofdames, adjudanten en maarschalken af te zetten.
Als in een operette werden de leden van verzamelde lokale, regionale, landelijke en internationale carnavalsadel met alle carnavaleske egards door het ontvangstcomité van de Stichting Internationaal Prinsentreffen welkom geheten.
Voorzitter André Smeeman heette de gasten van boven en beneden de grote rivieren en de internationale gasten, deze keer alleen afkomstig uit België, van harte welkom voor de 29e editie van het Internationaal Prinsentreffen. Helaas ontbraken deze keer de Hoogheden van de bevriende Duitse Carnavalsgezelschappen die verwacht werden op een soortgelijk `Prinzentreffen am Niederrhein`.
André Smeeman was toch in zijn nopjes: 'Ik ben trots op het team van vrijwilligers - allemaal Knotsenburgers in hart en nieren - die zich ook dit jaar weer volledig hebben ingezet en al wekenlang druk bezig zijn geweest om er weer een onvergetelijke dag van te maken. En dat we dat nu voor de tweede keer in de Vereeniging mogen doen geeft deze dag extra glans. Voor een evenement als het Internationaal Prinsentreffen kun je het niet beter hebben. We kijken met plezier terug op de jaren in de Jan Massinkhal, maar voor de officiële ontvangst moesten we toch altijd uitwijken naar andere locaties zoals het Stadhuis en de Waagh. Hier in de Vereeniging kunnen we het complete programma op dezelfde locatie afwerken. Alleen al uit logistiek oogpunt is dat een enorme verbetering.'
'De Stichting Internationaal Prinsentreffen Nijmegen heeft als doel carnavalsverenigingen uit de ons omringende streken en landen met elkaar in contact te brengen en een internationale samenwerking te realiseren, ondanks alle culturele verschillen die er ook met carnaval bestaan.' En dat lukte wonderwel.
Ondanks de afwezigheid van Duitse prinsen bleek toch dat zij hun Knotsenburgse vrienden een warm hart toedragen uit hun afvaardiging van verschillende dansgardes die op het podium in de Grote Zaal alle ruimte vonden hun acrobatische kunsten volop uit te kunnen voeren. En het waren niet alleen de Duitse gasten die voor de juiste stemming zorgden. Dweilorkesten Al Mo we Krupe en de Blue Mops en drumfanfare Michael bliezen het dak er nog net niet af. Het Groesbeekse duo Alt van Huus en de Kleppers uit Nijmegen zorgden voor meedeiners en tearjerkers. Stijn Gerrits, ex prins Stijn I van Knotsenburg had het makkelijk en toverde de een na andere act uit zijn steek en nog nooit zo veel prinsessen. Carnaval als mannenbolwerk is echt verleden tijd.
Burgemeester Bruls, carnavalist in hart en nieren, was blij met dit carnavalspubliek. 'Nijmegen is een gastvrije stad en als iedreen zich fatsoenlijk gedraagt hoeven er ook de rest van het jaar geen extra blauw in te zetten.'
In de kakofonie van carnavalskleuren een welgemeende maar toch overbodige boodschap.