Het mooiste sinterklaascadeau is een sleutel
Van onze redactie
6 december 2014
Na 21 jaar dak- en thuisloos te zijn geweest, kon de 38-jarige Gerard gisteren de sleutel voor zijn nieuwe flat in ontvangst nemen. Het grootste deel van zijn leven verbleef hij op straat en zag hij menig opvanghuis van binnen. Hij heeft hard moeten knokken om hier te komen, dit mooie sinterklaascadeau kreeg hij niet zonder vallen en opstaan.
Op zijn 17e belandde hij op straat en zwierf hij het hele land rond. In 2005 komt hij in Nijmegen terecht en wordt hij hier een bekend gezicht op straat. Hij verkoopt straatkranten en gedichtenbundels van ‘straatvogel Ton’ om van te leven. De bescheiden, bijna verlegen, Gerard vertelt over de afgelopen maanden, die erg zwaar waren en waarin hij op het randje van de dood zweefde. ‘Na de winter vorig jaar op straat door te hebben gebracht mocht ik een half jaar in een caravan wonen. In oktober begon ik erg dikke benen te krijgen, ze zaten vol vocht. Ik belandde in het CWZ en daar bleek dat mijn hart nog maar voor 20% werkte. De opname duurde 3 weken met volop onderzoeken en medicijnen.’Gerard kreeg in die periode veel steun van zijn 1192 volgers op Twitter. Een jaar geleden opende hij een account en sindsdien leven zijn volgers volop met hem mee en spreken hem moed in. Hij vindt ook veel troost in zijn geloof in God. In 2000 ontmoette hij in Utrecht een lotgenoot die met hulp van zijn geloof zijn alcoholverslaving overwon. Gerard raakt hierdoor geboeid en verdiept zich verder in de bijbel, die hij inmiddels grondig heeft gelezen. ‘God is mijn vader, hij voelt als mijn vader en ik behandel hem ook als mijn vader. In 2007 heb ik mij laten dopen en mijn leven werd vanaf dat moment beter. Op dagen dat ik het hard nodig had kreeg ik hulp van mensen, terwijl ik dat niet verwachtte. Uiteindelijk heeft het mij geholpen om helemaal van mijn verslavingen, medicijnen in combinatie met alcohol, af te komen. Daar ben ik nu al 5 jaar, 3 maanden en 3 weken vanaf.’
Hartverwarmend
Zijn volgers op Twitter kwamen meteen in actie toen ze hoorden dat Gerard eindelijk een eigen plek zou krijgen. ‘Voor anderen vraag je makkelijk hulp maar voor mezelf durfde ik het niet te vragen.’ Ondanks dat volgde een ware hausse van aanbod van huisraad op Twitter en Gerard is helemaal overdonderd en kan het allemaal bijna niet geloven. ’Iedereen heeft spulletjes voor me, die worden de komende dagen gebracht. Van iemand krijg ik mooie gordijnen, van een ander heel veel klein spul. Weer een andere volgster regelde dat ik bij Wennekers Tapijt 30m2 vloerbedekking gratis mag komen uitzoeken. Zo lief en hartverwarmend allemaal.’
Zodra Gerard een beetje gesetteld is wil hij graag 1 dag in de week gaan koken voor daklozen en gaat hij beginnen aan zijn autobiografie. ‘Er zijn al genoeg volgers op Twitter die dat boek heel graag willen lezen, dus daarna moet ik een uitgever gaan zoeken’ zegt hij lachend.
Gedicht van ‘Straatvogel Ton’
De eerste stap op het smalle pad
Zijn de tranen voor de medemens.
Fonkelend als Hemelschat
Bereiden zij de eeuwige wens.
De diepste wens, het eeuwige leven
Schuilt in het hart van de mensen ál,
en zo zal dan de traan een ieder geven
de eerste stap op het pad zo smal.
Dit bericht delen:
Advertenties
