Column 'Nijmegen, mijn stad'

Van onze redactie
14 december 2014
Afgelopen week moest ik voor een radio interview in Amsterdam zijn. Toen ik 's avonds met de trein terug ging naar Nijmegen, zat ik te denken aan het afgelopen jaar. Het einde van jaar nadert snel en zoals ieder jaar ga je dan terug kijken naar je eigen jaar. Naar de dingen die goed gingen maar zeker ook naar de dingen die fout gingen en wat ik in het nieuwe jaar anders wil doen.
Toen ik daar zo in gedachten zat, kwam ik langs Utrecht. Ik dacht dat Utrecht, en ook Amsterdam, hele leuke steden zijn maar dat ik daar toch nooit zou willen wonen en dat Nijmegen toch echt mijn stad was geworden. 25 jaar geleden ben ik in Nijmegen terecht gekomen. Ik heb er hele leuke jaren gekend maar ook dieptepunten. Nijmegen heeft iets aparts, het is een super sociale stad met een linkse gemeenteraad en met hele vriendelijke aardige mensen. Het is de oudste stad van het land, met hele goede voorzieningen voor de burger enzovoort maar Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Maastricht zijn toch ook steden met goede voorzieningen.
Dus ik zat daar in de trein te bedenken waarom Nijmegen mijn stad is. Waarom ik Nijmegen altijd zal verdedigen of promoot als ik ergens ben of iemand van buiten de stad spreek. Dat deed ik zelfs toen ik een tijdje buiten Nijmegen woonde.
Het is de geboortestad van mijn partner en mijn kinderen maar het is niet mijn geboortestad. Het is de thuishaven van NEC. Ik woon op 500 meter van de Goffert en ik ben gek van voetbal en ga soms wel eens kijken, maar iedereen die me kent weet dat ik Ajax fan ben, ja sorry. Dus dat was het ook niet maar wat heeft Nijmegen dan? Misschien de zomerfeesten en de Vierdaagse? Ik houd van een feestje en vind het leuk om naar de lopers van de Vierdaagse te kijken, maar hebt zelf nog nooit gelopen, dus ja …….
Op dat moment rijdt de trein Arnhem binnen. Het station van Arnhem  is net helemaal verbouwd. Ik vind het echt super lelijk, het is echt zo’n ongezellig station dat ik daar nog niet dood gevonden wil worden. Je moet daar dus gewoon 10 minuten stilstaan en wachten voordat je verder gaat naar Nijmegen.
Maar op het moment dat ik Arnhem uitrijd, krijg ik dat gevoel weer en dat gevoel wordt steeds sterker, zeker na Elst, als Nijmegen dichter bij komt.
En dan zie je het: de skyline van Nijmegen, al die lampjes, de Waalbrug, de Stevenstoren en mijn gevoel wordt nog heviger. Als ik met de trein bijna bij Nijmegen Centraal ben weet ik wat voor een gevoel ik bij Nijmegen heb en waarom Nijmegen mijn stad is. Nijmegen is mijn thuis en iedere keer als ik Nijmegen in kom, kom ik thuis. Ik ben trots dat ik in Nijmegen woon en daar wil ik volgend jaar niets aan veranderen. Ik kan zeggen dat Nijmegen mijn stad is!
Fijne zondag,
Erik Claus

Erik Claus is ervaringsdeskundige Maatschappelijke opvang, auteur ,vader van Mike en Lucas en de geliefde van Simone.
 
 

Dit bericht delen:

Advertenties