Column 'Kinderen'
Van onze redactie
25 januari 2015
Vandaag,10 jaar geleden om 9.40 uur, is mijn zoon Lucas geboren. Als ik er aan terugdenk moet ik iedere keer weer lachen. In die tijd hoorde ik verschillende mannen zeggen: als mijn vrouw zwanger is, ben ik ook zwanger. Nou, daar had ik toch echt een andere mening over. Een vrouw heeft haar kind 9 maanden in haar buik, dat draagt ze bij zich, ze begint vanaf het eerste moment al een band op te bouwen met haar kind, dat begint bij de vader pas na 9 maanden
Simone had geen moeilijke zwangerschap, ze moest beetje veel overgeven maar verder geen problemen. Ook de bevalling was een fluitje van cent, ze ging maandagavond nog naar een vergadering en ‘s nachts kwamen de weeën. Ze heeft mij pas op dinsdagmorgen rond 7.30 uur wakker gemaakt, om 9.00 waren we in het ziekenhuis en 40 minuten later was mijn zoon geboren. Dat mensen zeggen dat hun kind meteen het mooiste kind op de wereld was na de geboorte, dat begrijp ik ook niet. Die van mij was spuuglelijk, pas nadat hij was gewassen en was bijgetrokken werd hij een mooi kind.Nu, 10 jaar later, kijk ik naar hem en vraag ik me soms af wat welke invloed ik nu als vader op zijn leven en op zijn gedrag heb. Lucas is een vrolijk mannetje, zodra hij zijn ogen open doet begint hij te praten. Nou, zijn vader heeft een ochtendhumeur, moet eerst wakker worden met koffie en een sigaret. Lucas is erg slim en dat weten we zeker, hij is namelijk getest omdat Simone en ik het idee hadden dat hij, net als zijn oudere broer, zou lijden aan bepaalde vorm van autisme. Hij doet het erg goed op school. Dat is niet mijn verdienste maar die van Simone, Simone is doctorandus. Ik heb geen studie afgemaakt. Wat hij wel van mij heeft is dat hij zelf wil ontdekken en zelf wil doen en alles wil uitproberen. Het kletsen met wild vreemden, nieuwsgierigheid naar andere mensen. De liefde voor dieren zal hij wel van ons beiden hebben en onze katten zijn gek op hem.
Aangezien ik er echt voor gekozen hebt dat Lucas anders wordt opgevoed dan dat bij mij is gebeurd, heb ik best invloed op zijn leven. Ook al snap ik soms zelf nog dingen niet maar dat zal vast zeker in toekomst wel komen.
Hij heeft wel in de gaten dat ik een heel ander leven heb gehad dan hij nu heeft en dat mijn relatie met mijn ouders niet zo goed was. Daarnaast weet hij dat ik een tijd lang een daklozenleven heb gehad en daar vraagt hij geregeld over, soms met zijn humor. Ja, zijn humor is net als die van zijn vader, hij kan net als zijn vader het hardst lachen om zijn eigen grappen en fouten.
Lucas heeft wel altijd oog voor de minderbedeelden in onze maatschappij. Als we in de stad zijn of naar de winkel gaan wil hij altijd de straatmuzikant of de dakloze krantenverkoper een ‘centje’ geven. En misschien is dat wel de mooiste invloed die ik op hem kan hebben en wat ik hem heb meegeven.
Fijne zondag
Erik Claus
Erik Claus is ervaringsdeskundige Maatschappelijke Opvang, auteur, vader van Mike en Lucas en de geliefde van Simone.
Dit bericht delen:
Advertenties
