Column 'Uitzichtloos'
Van onze redactie
8 februari 2015
Ik reis meestal met de trein. In de trein kun je rustig zitten, je kunt nog wat doorlezen, je kunt naar mensen kijken en met mensen praten, ik vind het een leuke manier om te reizen. Vaak gaat mijn treinreis richting Utrecht of Amsterdam. Nu komt het vrij vaak voor dat deze treinen vertraging hebben. Als je dan op je app kijkt om te kijken hoelang de vertraging gaat duren of waar wat is gebeurd, weet je uit ervaring bij sommige plaatsennamen en als er personen bij zijn betrokken dat het vaak gaat om een zelfdoding. In Nederland plegen gemiddeld iedere dag 5 personen suicide. In 2013 hebben 1854 mensen zich van het leven beroofd, volgens de cijfers van het CBS.
Afgelopen weken was het weer zover. Verschillende keren was er geen treinverkeer mogelijk tussen Nijmegen en Utrecht en omgekeerd. Ik dacht bij mezelf: tja, het is de tijd van het jaar ervoor. Veel mensen denken onterecht dat de meeste mensen die met plannen rondlopen om te stoppen met leven dat rond de kerstdagen doen, maar uit onderzoek is gebleken dat meer zelfmoorden worden gepleegd in de weken na kerst dan tijdens de feestdagen. Juist daarna is de gezelligheid en samenhorigheid van de kerstdagen weer verdwenen en zijn ze vaak weer in hun eigen leven terecht gekomen, het leven wat ze voor die dagen al niet zagen zitten.
Er was een tijd dat ik zelf ook wilde stoppen met leven. Vooral in de begintijd van mijn dakloze leven heb ik aan niets anders gedacht dan om te stoppen met mijn leven. Ik heb dan ook verschillende pogingen gedaan. Als ik nu zoiets hoor of lees moet ik altijd terugdenken aan mijn eigen pogingen en wrijf automatisch over het litteken op mijn linkerpols. Daarnaast hebben verschillende mensen die ik goed kende, gekozen om op deze manier te stoppen met hun leven, verschrikkelijk natuurlijk. Ik geloof er heilig in dat onze tijd en economie een rol speelt in de beslissing van mensen die willen stoppen met leven.
Als je alleen al naar de tijd kijkt waarin we leven. Er staat zo veel druk op mensen, om te presteren, is het niet op school dan is wel op hun werk. Presteer je niet dan zijn er genoeg anderen die jou baan wel willen hebben. Presteer je niet op school of binnen je opleiding, dan krijg je die baan niet die je graag wil en heb je misschien wel een mindere toekomst. En ons kabinet maak dat steeds erger. Kijk naar de studiebeurs, die moeten mensen gaan lenen en dat geeft meteen weer druk om zo snel en goed mogelijk je studie af te maken anders wordt de schuld alleen maar groter. We moeten met zijn allen presteren in verschillen aspecten van ons leven, anders hoor je zogenaamd niet bij de maatschappij. Ikzelf heb daar heel veel last van gehad en ben daar toen ook aan onderdoor gegaan. Steeds maar weer te horen krijgen dat je voor een bepaalde tijd in je leven alles moet hebben: een baan, vrouw en gezin. Ikzelf heb pas rust kregen toen ik alles heb losgelaten en bij mezelf dacht: ik zie het wel wat de toekomst brengt. Ik geloof ook in de factor geluk. Geluk hebben om op het juiste moment, de juiste mensen in je leven te leren kennen of iets te horen wat je precies dan net nodig hebt om iets te doen, wat goed is voor je eigen leven.
Fijne zondag
Erik Claus
Erik Claus is ervaringsdeskundige Maatschappelijke Opvang, auteur, vader van Mike en Lucas en de geliefde van Simone.
Dit bericht delen: