Column Janus van Traa 'Lokroep van de stuwwal'
Van onze redactie
24 april 2015
Voor bekoring heb ik een zwak en daarom liep ik aan haar hand oostwaarts. Ze fluisterde: €œVanaf de plek waar stad en rivier elkaar beroeren kronkelt Nijmegen bevallig en ongehinderd over groene glooiingen naar boven en welft de heuvelrug wulps richting wald.€ Ik was meteen verloren. Nijmegen is zoveel meer dan de Waal.
Ze wees me op “lieflijke dalen en vriendelijke valleien die de steile Hunnerberg doorsnijden met kronkelende paden en op de verrassing van weidse Ooijgezichten.” Dat Nijmegen verleidt wisten de Romeinen al, maar nu was het mijn beurt.Desondanks viel ik niet in bekoring. Op de stuwwal had ooit de Promenade der Batavieren moeten komen, maar er is een rommeltje van gemaakt. Ik zei het haar, maar ze zweeg. Dat krijg je met een toerische wandelboekje uit 1910. En toch is er hoop nu studenten van elders hier de loftrompet op de stuwwal komen steken en unieke kansen schetsen. Een vleugje 1910. Bekoorlijk.
Janus van Traa
Dit bericht delen:
Advertenties
