Hanneke Peters (Pat) en Rian Hendriks (Lot) zetten in een tachtig minuten durende voorstelling alle levensvragen en dilemma’s op een subtiele manier voor je op een rijtje. Pat en Lot, twee vrouwen op weg naar totale volwassenheid in het vrouw-zijn. Ze zijn elkaars voorbeeld, een afspiegeling van de maatschappij en een kopie van vrouwen uit alle tijden. Wie herkent zich niet op een bepaald moment in het leven van deze twee naar balans zoekende vrouwen? Zowel vrouwen als mannen krijgen de spiegel voorgehouden.
Herkenbaar
Zaterdagavond vond de derde voorstelling in een serie van (voorlopig) drie in de Lindenberg plaats. Calorieën, relaties, kinderen, carrière, alles komt voorbij. En tussendoor wordt ook nog de vriendschap eens flink op de proef gesteld. Twee schermen en een schommelstoel zijn genoeg om de aandacht van het publiek moeiteloos erbij te houden. De schermen worden gebruikt tijdens de scènewisselingen, de schommelstoel is het centrale punt tijdens het verhaal. Ballonnen bij het speed daten en soepele bewegingen tijdens de yogalessen. De rest wordt overgelaten aan de fantasie van de kijker. Daardoor blijft STUK boeien en verlies je geen seconde de aandacht van het toneel. En net als Pat en Lot, zijn Hanneke en Rian aan elkaar gewaagd en in balans.
Autobiografisch
STUK is sterk doordat het deels autobiografisch is en de dames zich letterlijk en figuurlijk bloot durven te geven. Je voelt dat het uit henzelf komt en onderwerpen zijn die hen en vrouwen in hun omgeving bezighouden. Dat het echt is merk je aan de reacties uit het publiek. Tranen van lachen afgewisseld met tranen van verdriet. Als je dat bij je publiek kunt losmaken in je debuutvoorstellingen heb je iets groots neergezet.
De eerste drie voorstellingen vragen om meer. En er komt meer. Begin 2014 volgen nog twee voorstellingen. Houd daarom de facebook pagina van STUK in de gaten. En denk niet dat STUK alleen voor vrouwen interessant is. Ook mannen herkennen zich ergens in het programma in de levensvragen waar Pat en Lot voor gesteld worden.
Verslaggeving: Frank Hendriks