'Elk stuk vertelt zijn eigen verhaal'
Als het niet zo koud was geweest in museumpark Orientalis zou je je midden in Damascus wanen. Een compleet dorp is hier nagemaakt in de stijl van het oude Midden-Oosten, compleet met een synagoge en boerderij. Het uitgangspunt van de architect Arnold Suys in 1911 was om van het park een pelgrimsoord voor gelovigen te maken die niet de mogelijkheid hadden om naar het heilige land af te reizen.
Anno 6 december 2013 is de opening van de tentoonstelling ‘Kerst in Museumpark Orientalis.’ Al bij ingang van het terrein van het zogenaamde Heilig Land Stichting zit de kerstsfeer er goed in, de route wordt voor je uitgestippeld langs een pad van kerstverlichting. Je bent nog geen honderd meter verder of het eerste winkeltje kom je al tegen. Hier wordt door enthousiaste vrijwilligers alles verkocht van kerstdecoratie tot boeken over de kerstgedachte. Loop je even door dan kom je bij het mooie hoofdgebouw uit waar er een grote kerstboom de grote lichtgevende ster op het dak kruist waardoor het een imposant geheel lijkt.
Eenmaal binnen wordt je verwelkomd door een levensgrote kerststal. Maar daarna komt pas de echte begroeting, een team van enthousiaste gastheren en vrouwen. Ze staan klaar om je door het museum te leiden met de nodige informatie en verhalen. Hierdoor gaat de tentoonstelling ook echt leven.
Deze jaarlijks terugkerende tentoonstelling staat dit jaar in het teken van het dier. Want ook de dieren kwamen verwonderlijk de geboorte van Jezus aanschouwen. Maar welke dieren een kijkje kwamen nemen verschilt per continent en zelfs per land. Zo zie je opvallend veel hanen bij de stallen uit Latijns-Amerika. De Polen hebben prominent een ooievaar in hun kerststal. En bij een stal uit Afrika kunnen natuurlijk de olifant en de waterbuffel niet ontbreken.
Ook de verscheidenheid aan materialen die gebruikt worden is indrukwekkend. Sommige stallen zijn in het geheel uit steen of schelpen gemaakt. Ook zie je bij elk continent de gelaatstrekken van de bewoners terug in het kerststuk. Als je naar de beeldjes uit Afrika kijkt zou je meteen zeggen dat het Afrikaanse kunst is, om daarna pas erbij te bedenken dat het een kerststal is. Ook mag de patroonheilige voor de dieren Franciscus niet ontbreken, aan hem wordt ook de eerste levende kerststal toegeschreven. Hij wordt afgebeeld met een schilderij wat bestaat uit kleine stukjes hout die zijn geverfd.
De tentoonstelling put met name uit de persoonlijke collectie van oud Orientalis directrice Elisabeth Houtzager. Meer dan tweeduizend stukken had zei verzameld, totdat ze de collectie in 1988 aan het museumpark schonk. Maar elk jaar komen er nog stukken bij, afgemeten aan het thema van dat jaar en meestal in bruikleen, ‘We krijgen wel elk jaar nog een paar stukken van sympathisanten door het land heen’, aldus gastvrouw Heidi. Welk stuk ze het mooist vind?: “ik heb geen voorkeur, alle stukken zijn even mooi, elk verteld het verhaal vanuit een andere invalshoek.”
Oprichter Arnold Suys zou zich na vandaag rustig kunnen omdraaien in zijn graf. Willy en Rieta zijn helemaal vanuit Groningen afgereisd om deze tentoonstelling te aanschouwen. ”Het was de reis uit Groningen meer dan waard, genieten met hoofdletters. Heel bijzonder en zeker tot de volgende keer.” Zo heeft het park toch nog dienst kunnen doen als pelgrimsoord.
Verslaggeving: Joep Leunissen
Dit bericht delen:
Advertenties
