Overleden kinderen herdacht in Stevenskerk
Roda Bozan
13 december 2015
Voor familieleden en vrienden van overleden kinderen was vanavond op Wereldlichtjesdag gelegenheid tot herdenking in de Stevenskerk.
Zondag 13 december 2015 staat bekend als Wereldlichtjesdag. Op deze dag worden wereldwijd overleden kinderen herdacht door middel van het aansteken van kaarsen. Ook in Nijmegen werden overleden kinderen herdacht. Sinds 2012 opent de Stevenskerk haar deuren voor deze jaarlijkse herdenkingsbijeenkomst. Dit jaar waren rond de 450 familieleden, vrienden en andere betrokkenen zondagavond bijeen gekomen om hun verdriet te delen.
Kroonluchter
Voordat de kaarsen door de families zelf worden aangestoken, zijn er door de gehele kerk heen al andere aangestoken kaarsen te zien. Het reguliere licht is gedimd: het kaarslicht voert de boventoon. Bij binnenkomst kunnen familieleden ervoor kiezen om een boodschap of een naam op een hartvormig kaartje te zetten. Deze kaarten worden vervolgens opgehangen aan een kroonluchter. Helaas hangt de kroonluchter al snel aardig vol; zo’n 150 hartjes met namen en boodschappen zijn te zien. Zodra elk kaartje is opgehangen, begint er vioolmuziek te spelen en wordt de kroonluchter richting het plafond getild.
Bijdragen
Het zijn niet enkel de ouders van overleden kinderen die de bijeenkomst bijwonen: ook oma’s, opa’s, broertjes en zusjes zijn aanwezig om te herdenken. Het verdriet is voelbaar. Floortje Agema, professioneel begeleider bij afscheid en rouw, is aanwezig om dit verdriet een stem te geven. Zij leidt de avond en leest zelfgeschreven gedichten en verhalen voor. Ook het Colourful City Koor levert een prachtige bijdrage: met hun mooie nummers weten zij bij veel mensen de juiste snaar te raken.
Dans
Het meest bijzondere optreden van de avond wordt geleverd door Flex Dansstudio. De dansgroep bestaat uit getalenteerde meisjes en jongens rond de tien jaar die zich uitten op de manier waarop zij het het best kunnen: via dans. Eén van de danseressen blijkt ook goed te kunnen zingen en zingt het nummer “Morgen” uit de musical “Annie”. Aangezien een deel van de kinderen die herdacht worden van dezelfde leeftijd waren als de dansers en danseressen, levert dit een emotioneel moment op bij de toeschouwers.
Verdriet delen
Agema leest samen met de directrice van de Stevenskerk de namen van de overleden kinderen op. Bij elke naam wordt een moment stilgestaan. Vervolgens mogen de families naar voren komen om de persoonlijke kaarsen aan te steken. Langzaamaan vult de Stevenskerk zich met nog meer kaarsen dan er al brandden. Hoewel het verlies is deze mensen bindt en er genoeg tranen vloeien, is de sfeer positief. Mensen lijken steun te vinden bij elkaar. De kerkklokken beginnen te luiden: vanavond is niemand alleen.
Kroonluchter
Voordat de kaarsen door de families zelf worden aangestoken, zijn er door de gehele kerk heen al andere aangestoken kaarsen te zien. Het reguliere licht is gedimd: het kaarslicht voert de boventoon. Bij binnenkomst kunnen familieleden ervoor kiezen om een boodschap of een naam op een hartvormig kaartje te zetten. Deze kaarten worden vervolgens opgehangen aan een kroonluchter. Helaas hangt de kroonluchter al snel aardig vol; zo’n 150 hartjes met namen en boodschappen zijn te zien. Zodra elk kaartje is opgehangen, begint er vioolmuziek te spelen en wordt de kroonluchter richting het plafond getild.
Bijdragen
Het zijn niet enkel de ouders van overleden kinderen die de bijeenkomst bijwonen: ook oma’s, opa’s, broertjes en zusjes zijn aanwezig om te herdenken. Het verdriet is voelbaar. Floortje Agema, professioneel begeleider bij afscheid en rouw, is aanwezig om dit verdriet een stem te geven. Zij leidt de avond en leest zelfgeschreven gedichten en verhalen voor. Ook het Colourful City Koor levert een prachtige bijdrage: met hun mooie nummers weten zij bij veel mensen de juiste snaar te raken.
Dans
Het meest bijzondere optreden van de avond wordt geleverd door Flex Dansstudio. De dansgroep bestaat uit getalenteerde meisjes en jongens rond de tien jaar die zich uitten op de manier waarop zij het het best kunnen: via dans. Eén van de danseressen blijkt ook goed te kunnen zingen en zingt het nummer “Morgen” uit de musical “Annie”. Aangezien een deel van de kinderen die herdacht worden van dezelfde leeftijd waren als de dansers en danseressen, levert dit een emotioneel moment op bij de toeschouwers.
Verdriet delen
Agema leest samen met de directrice van de Stevenskerk de namen van de overleden kinderen op. Bij elke naam wordt een moment stilgestaan. Vervolgens mogen de families naar voren komen om de persoonlijke kaarsen aan te steken. Langzaamaan vult de Stevenskerk zich met nog meer kaarsen dan er al brandden. Hoewel het verlies is deze mensen bindt en er genoeg tranen vloeien, is de sfeer positief. Mensen lijken steun te vinden bij elkaar. De kerkklokken beginnen te luiden: vanavond is niemand alleen.
Dit bericht delen:
Advertenties
