[Column] Dè es so: Gezegend

Zolang ik mij kan heugen heb ik een fascinatie voor kerkelijke gebouwen en het geloof in zijn algemeenheid. Bijzonder, want behalve dat mijn moeder van huis uit katholiek is opgevoed en ik naar een katholieke middelbare school ben gegaan, ben ik verder op geen enkele wijze in aanraking gekomen met religie. En ook al heb ik in mijn paspoort als derde naam Maria staan, ben ik ongedoopt vernoemd naar mijn oma Marietje die, opmerkelijk voor haar tijd, eveneens ongedoopt door het leven ging. Toch ben ik enigszins opgelucht naar haar te zijn vernoemd en niet naar mijn andere wél gelovige oma, Bertha. En dat is een waarheid als een koe.

In mijn huiskamer heb ik een nis gevuld met allerlei relikwieën. Er staan onder meer: een Maria- en Jezusbeeldje, een Chanoekia, maar ook een Ganesha en een Shiva*. Tevens heeft een Boeddhabeeld onder toeziend oog van het alziend oog ook een plekje verworven in deze nis. Gekscherend zeg ik altijd, wanneer een gast vol verbazing deze bonte collectie aanschouwt, dat indien er toch een hogere macht mocht zijn, ik me over het hiernamaals geen zorgen hoef te maken. Maar zoals ieder geintje een seintje is, zo ook hier. Misschien is mijn twijfel het gevolg van mijn sterrenbeeld, maar de vanzelfsprekendheid bij de gelovige lijkt me hoe dan ook zeer geruststellend.

Op vakantie in het buitenland manifesteert deze aantrekkingskracht zich verder wanneer ik bij het bezoeken van dorpjes of steden altijd een grote behoefte voel om voet te zetten in hun godshuis. Graag neem ik plaats op één van de houten bankjes en laat mijn oog dan vallen op de architectonisch perfecte symmetrie, de kleurrijke glas-in-loodramen en de sierlijke kroonluchters. Terwijl in de verte de stilte klinkt en ik hier en daar de akoestiek ervaar door de binnengeluiden, snuif ik de karakteristieke geur van het gebouw op. Ik heb een déjà vu. Het voelt als thuiskomen.

Sinds ik zes jaar geleden in Nijmegen ben komen wonen, ben ik thuisgekomen. Ik ben dankbaar voor het leven dat ik hier mag leiden en wens voor mijn medemens hetzelfde. Dit jaar wil ik hier graag bij stilstaan voorafgaand aan de feestelijkheden. Waar kan dit beter dan tijdens de Nachtmis in de Sint-Stevenskerk. Ik begrijp dat je vroeg van de partij moet zijn, wil je een plekje verwerven, maar dat heb ik er graag voor over. Alvast hele fijne dagen toegewenst en op naar een gezond, gezegend en gelukkig 2019!

Houje!

* negenarmige Joodse kandelaar, Hindoeistische goden

Dit bericht delen: