Vanaf de St. Steven speelde Malgosia Fiebig de sterren van de hemel
Malgosia Fiebig heeft uit de ruim zeventig aanvragen een uitstekende selectie gemaakt, passend bij deze wezensvreemde tijd. ‘Zowel bij de aanvragen als bij mij zelf zie je dat de crisis ook de muziekkeuze onbewust beïnvloedt’, aldus Malgosia. De door haar gespeelde nummers brachten essentiële menselijke gevoelens en waarden tot uiting die vooral nu zo hartstikke belangrijk zijn. Onmacht, eenzaamheid, vechtlust, vriendschap, familiebanden, liefde, saamhorigheid en overleven; het kwam muzikaal allemaal voorbij.
Het druilweer nodigde niet uit om er eens goed voor te gaan zitten. Gehaaste mensen waren op zoek naar winkelwarmte. Slechts enkele liefhebbers zochten een verwarmd terras op. Een groepje fans verzamelde zich onder de overdekte Kerkboog om, beschut tegen de regen, het concert te volgen.
Zing, vecht, huil
In coronatijd kon haar openingsnummer ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ niet passender zijn. ‘Crazy` van Patsy Cline refereerde aan deze gekke tijd. ‘Laat me’, van Ramses Shaffy bracht de toehoorder weer tot zichzelf, waarna de liefde treffend werd vertolkt met ‘Ik zou je het liefste in een doosje willen doen’ van Donald Jones.
Halleluja
Toehoorders herkenden vervolgens ‘Careless Whisper’ van George Michael, ’One’ van U2 en ‘Nothing else matters’ van Metallica. Hier en daar werd er al voorzichtig mee geneuried. Familiebanden kwamen tot uitdrukking met ‘Papa, ik lijk steeds meer op jou’ van Stef Bos. Vriendschappen werden aangehaald in ‘Groot hart’ van De Dijk, Bob Dylan`s ‘Blind Willy McTell’ en Billy Joel`s ‘Piano man’. ‘You’ll never walk alone’ werd meegezongen en bij ‘Halleluja’ van Leonard Cohen liep bij menigeen een rilling over de rug. John Lennon kwam voorbij met ‘Imagine’. Er zijn vast niet veel mensen die ‘Stairway to heaven’ van Led Zeppelin en ‘A whiter shade of pale’ van Procul Harum op een klokkenspel hebben horen spelen.
Malgosia Fiebig
De van oorsprong Poolse Malgosia Fiebig speelt voor een duizendkoppig publiek en toch is ze als ‘master of music’ vrij onbekend. Dat komt niet omdat ze naar eigen zeggen nogal verlegen is, maar omdat haar publiek haar nooit ziet maar alleen hoort. Als stadsbeiaardier van Nijmegen en Utrecht speelt ze onbereikbaar en uit het zicht vanuit een klokkentoren over de hoofden van de mensen heen. Malgosia: ‘Mensen komen niet op de eerste plaats naar het centrum om naar een carillon te luisteren, maar als ze dan een bekende melodie herkennen, vinden ze dat erg leuk. Juist in de muziekkeuze zit voor de beiaardier de interactie met het publiek.’
Klassiek en pop
Dat zijn niet alleen bekende deuntjes. Malgosia heeft een breed repertoire. Van oudhollandse liedjes, klassiek tot jazz en pop. Van ABBA, Stromae tot de Beatles. Opnames van haar eerbetoon aan David Bowie en Avicii zijn miljoenen keren wereldwijd bekeken.
Heimwee naar Polen heeft ze niet: ‘Nederland is het carillonland bij uitstek. Deze traditie vind je nergens anders. Nederland heeft zo’n 180 carillons. Beiaardier word je ook zo maar niet. Daar hoort een gedegen opleiding bij, die wordt afgesloten met een officieel examen. En tegen die tijd heb je al eelt op je vuisten van het gehamer op de toetsen.’
Volgende week donderdagavond om 19.30 uur volgt haar tweede verzoekconcert. ‘Al mot ik krupe’ zal zeker niet ontbreken.
De hele zomer vinden op donderdagavonden tussen 19.30 en 20.30 uur de beiaardiersconcerten vanaf de St. Steven plaats. De beste plek om naar de concerten te luisteren, is op de Korenmarkt en rondom de toren. Maar het is ook mogelijk om gewoon thuis de ramen open te zetten en naar het concert te luisteren.
Dit bericht delen:
Advertenties
